Biomet

Bóle pogodowe (wrażliwość pogodowa lub meteopatia) – to bolesna lub negatywna reakcja organizmu człowieka na zmiany pogody, spowodowana naruszeniem jego adaptacji do takich zmian z powodu chorób wrodzonych lub nabytych

Oto kilka czynników meteorologicznych, które mogą wpływać na samopoczucie: upał lub zimno, śnieg lub deszcz, rozbłyski słoneczne (aktywność geomagnetyczna lub burze słoneczne), wilgotność lub zmiana ciśnienia atmosferycznego.

Ustalono, że u osób wrażliwych na pogodę może nastąpić przyspieszenie lub zmniejszenie częstości akcji serca i zmiany ciśnienia krwi, w wyniku czego mózg dostaje mniej tlenu, co powoduje bóle głowy, osłabienie, apatię i inne nieprzyjemne odczucia. Kości i stawy często zaczynają boleć, zwłaszcza w przypadku złamań, blizn lub innych urazów skóry.

Powodem jest znowu pogoda: skóra, stawy i kości (przekształcające się o ułamki milimetra) również dostosowują się do zmian wilgotności otoczenia. Złamania lub urazy mają zmienioną strukturę tkankowo-kostną, dlatego są najbardziej wrażliwe na zmiany.
Wszystko to są negatywne objawy bólów pogodowych i prób adaptacji organizmu do zmieniających się warunków pogodowych.

Najczęściej osoby z chorobami wrodzonymi lub nabytymi odczuwają zauważalny dyskomfort. Zwykle są to problemy z układem krążenia, naczyniami krwionośnymi i sercem, także te wynikające ze stresu i nieaktywnego trybu życia.

Osoby wrażliwe na warunki pogodowe i niekorzystny biomet:
– osoby z chorobami układu oddechowego i astmatykami;
– ludzie z miażdżycą;
– osoby z bólem stawów lub złamaniami kości;
– osoby z zaburzeniami układu nerwowego.

Ciało takich osób jest osłabione, przez co traci więcej energii na adaptację. W rezultacie pojawiają się negatywne odczucia fizyczne, psychiczne lub inne, które pojawiają się wraz z nagłymi zmianami pogody lub przed tymi zmianami. Bóle pogodowe występują również na tle dystonii wegetatywno-naczyniowej (VVD), niezrównoważonego typu układu nerwowego, jakiejkolwiek choroby przewlekłej lub wcześniejszych urazów fizycznych.

Aż 35% światowej populacji jest uzależnionych od zmian pogody, a nawet około 70% osób z jakąkolwiek chorobą układu krążenia.

Zazwyczaj osoby wrażliwe na pogodę odczuwają zmienne (zmienne, niestabilne) objawy o tym samym obrazie wzorców, które można warunkowo podzielić na pięć głównych typów:

– mózgowe – bóle głowy, zawroty głowy, dzwonienie w uszach, hałas w głowie, ciemnienie oczu;
– sercowe – kołatanie serca, duszność, dyskomfort i ciężkość w okolicy serca;
– mieszane – połączone objawy serca i mózgu;
– astenoneurotyczne – nerwowość, drażliwość, bezsenność w nocy, senność w ciągu dnia, skoki ciśnienia krwi, obniżony i niespokojny nastrój;
– nieokreślone – bóle stawów, ból mięśni bez wyraźnej lokalizacji, złe samopoczucie;

Należy zauważyć, że w większym stopniu pogorszenie samopoczucia następuje nie tyle z powodu niekorzystnego biometu, co z powodu czynnika psychologicznego, takiego jak aktualny stan psychiczny osoby.

Innymi słowy, osoba skłonna do tego typu myślenia, wyobrażając sobie wynik zdarzenia, z reguły widzi je w niekorzystnym świetle, a jego zdrowie i samopoczucie zaczyna zależeć od biometu, czyli pogody za oknem.

Termin „niekorzystny biomet” odnosi się do sytuacji, gdy czynniki atmosferyczne, takie jak temperatura, wilgotność, prędkość wiatru czy stężenie zanieczyszczeń, przekraczają poziomy uznawane za bezpieczne lub zdrowe dla człowieka lub innych organizmów żywych. W takich warunkach mogą wystąpić negatywne skutki zdrowotne, takie jak przegrzanie, odwodnienie, choroby układu oddechowego, a w skrajnych przypadkach mogą wystąpić zagrożenia dla życia.

W przypadku człowieka, niekorzystny biomet może powodować dyskomfort, obniżenie wydajności pracy, a także wpływać na samopoczucie i nastrój. W dziedzinie bioklimatologii, badania nad niekorzystnymi biometami mają na celu określenie, jakie czynniki atmosferyczne i w jakich poziomach wpływają na zdrowie i samopoczucie ludzi, a także na rozwój organizmów żywych i ekosystemów.