Potrzebujemy wody do życia. Od susz, przez powodzie, po infrastrukturę, jedna czwarta światowej populacji boryka się z niedoborem i niedoborem wody. Kryzysy te wydają się tylko pogłębiać w nadchodzących latach. Istnieją jednak duże kraje, w których występuje problem niedoboru wody.

Woda jest złożonym problemem, biorąc pod uwagę, że nie ma jednej głównej przyczyny światowego kryzysu wodnego. Niedobór wody to bardziej obiektywny sposób porównywania dostępności (lub jej braku) wody w różnych krajach, zwykle reprezentujący stosunek zapotrzebowania na wodę w regionie do jego zasobów wodnych.

Oznacza to, że możemy ogólnie określić ilościowo kryzys wodny. Jednak wzrost liczby ludności i zmiany klimatu są głównymi winowajcami niedoboru wody. Jednak często zaniedbujemy wpływ polityki rządu na zaopatrzenie w wodę.

Niedobór wody to sytuacja, w której podaż świeżej wody nie wystarcza do zaspokojenia zapotrzebowania na nią, co jest bezpośrednio związane ze wzrostem liczby ludności na świecie. I są to kraje z niedoborem wody.

Światowy Instytut Zasobów sklasyfikował kraje według ich deficytu wody i podzielił je na pięć różnych poziomów: skrajnie wysoki, wysoki, średnio-wysoki, niski-średni i niski bazowy stres wodny.

Podstawowe fakty na temat niedoboru wody

• Według UN-Water 2,3 miliarda ludzi żyje w krajach cierpiących na niedobór wody
• Według UNICEF 1,42 miliarda ludzi – w tym 450 milionów dzieci – żyje w regionach o dużej lub bardzo dużej wrażliwości na wodę
• 785 milionów ludzi nie ma dostępu do podstawowych usług wodnych
• WHO podaje, że 884 mln ludzi nie ma dostępu do bezpiecznej wody pitnej
• Dwie trzecie światowej populacji doświadcza poważnego niedoboru wody przez co najmniej jeden miesiąc w roku
• Global Water Institute szacuje, że do 2030 roku 700 milionów ludzi może zostać przesiedlonych z powodu intensywnego niedoboru wody
• 3,2 miliarda ludzi żyje na obszarach rolniczych o dużym niedoborze wody
• Około 73% osób dotkniętych niedoborem wody mieszka w Azji.

10 krajów z niedoborem wody

Niedobór wody, w szerszym znaczeniu, zasadniczo oznacza, że ​​nie ma wystarczającej ilości wody pitnej, aby zaspokoić popyt. Dotyczy to nie tylko tego, co jest dostępne, ale także jakości wody, czynników środowiskowych, które określają przyszłą dostępność wody w kraju oraz publicznego zarządzania infrastrukturą wodną.

Niezależnie od nazw, których używamy lub kolejności, w jakiej umieszczamy kraje, problem jest ten sam. Niestety, te dziesięć krajów to kraje, które najbardziej cierpią z powodu tego ekologicznego dylematu.

1. Jemen

Jemen, oficjalnie znany jako Republika Jemenu, to kraj położony w zachodniej Azji. Znajduje się na południowym krańcu Półwyspu Arabskiego i graniczy z Arabią Saudyjską. Jemen jest siedliskiem konfliktów i punktem nawigacyjnym dla terrorystów podróżujących przez Bliski Wschód i jako taki często nie ma możliwości otrzymania pomocy obejmującej świeżą wodę.

Kraj ma niewiele naturalnej świeżej wody do wykorzystania i jest w dużym stopniu uzależniony od wody z innych źródeł. Konflikty polityczne w regionie często uniemożliwiają ludziom zaspokojenie wielu potrzeb, a wśród nich najważniejsza jest woda. Niektórzy eksperci przewidują, że stolica kraju, Sanaa, będzie pierwszym dużym miastem na świecie, w którym zabraknie wody.

2. Dżibuti

Jest to kraj położony we wschodniej Afryce, który od dawna jest celem pomocy humanitarnej ze strony znanych akronimów, takich jak UNICEF i UNHCR, a dziedzictwo Dżibuti jako korytarza dla uchodźców i strategicznej pozycji wojskowej zawsze sprawiało, że był to punkt krytyczny dla odpowiedniego zaopatrzenia w wodę.

Ze względu na suchy charakter ich klimatu region ten jest zawsze podatny na susze, często pozostawiając miliony ludzi bez niezawodnego dostępu do słodkiej wody.

3. Liban

Donoszono, że ponad 71% ludności Libanu boryka się z poważnymi niedoborami wody . W zależności od przypadku sytuacja się pogarsza z powodu trwającej suszy na Bliskim Wschodzie w połączeniu z kryzysem gospodarczym Libanu i źle zarządzanymi systemami wodnymi w kraju.

Kryzys gospodarczy w dużym stopniu wpłynął na ceny towarów, utrudniając m.in. dostęp do wody. Najbardziej narażeni mieszkańcy są najbardziej dotknięci tym niedoborem wody, zwłaszcza duże społeczności uchodźców w Libanie, które nie mają niezawodnego dostępu do podstawowych usług sanitarnych. Z zagrażającymi życiu niedoborami wody borykają się również ośrodki zdrowia w całym kraju, w tym w stolicy Bejrucie.

Jeden galon wody butelkowanej w 2019 roku był dziś sprzedawany za około 1000 funtów libańskich, cena ta jest bliższa 8000 funtów Według World Resources Institute Liban zajmuje trzecie miejsce pod względem ryzyka niedoboru wody na świecie, podczas gdy został odkryty jako ogólnie na Bliskim Wschodzie, w regionie o najwyższych wskaźnikach niedoboru wody, a skutki mają zasięg wykraczający poza granice.

4. Pakistan

Pakistan stoi w obliczu poważnego kryzysu wodnego. Kraj szybko przechodzi od klasyfikacji „narodu cierpiącego na niedobór wody” do „kraju z niedoborem wody”.

Niedobór wody w Pakistanie tłumaczy się głównie wzrostem liczby ludności, nieefektywnym zarządzaniem, urbanizacją, postępującą industrializacją, brakiem urządzeń do magazynowania wody i, co najważniejsze, zmianami klimatycznymi, chociaż wiejskie części kraju również zużywają duże ilości wody na pola uprawne, większość który jest nawadniany przez systemy kanałów, które są niedoceniane.

Statystyki pokazują, że ponad 80% Pakistanu boryka się z niedoborem wody przynajmniej przez jeden miesiąc w roku. Jeśli ta sytuacja pozostanie nierozwiązana, prawdopodobnie cały kraj stanie w obliczu niedoboru wody do 2025 r., zgodnie z ostrzeżeniem Programu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju i Pakistańskiej Rady Badań Zasobów Wodnych.

Na tej podstawie rząd podejmuje działania mające na celu pomoc w kryzysie wodnym w Pakistanie. Jednak nadal jest wiele do zrobienia, aby rozwiązać bieżący problem z wodą w kraju.

5. Afganistan

W Afganistanie brakuje wody jeszcze bardziej w następstwie niedawnych przewrotów politycznych i przemian w tym kraju, ostatnich wydarzeń trwających kilka dekad wojny, napędzanych konfliktami, niestabilnością, klęskami żywiołowymi, niepewnością gospodarczą i zmianami klimatycznymi, w tym najgorszą suszą w Afganistanie ostatnie 27 lat.

UNICEF szacuje, że 8 na 10 Afgańczyków pije niezdatną do picia wodę, a 93% dzieci w tym kraju żyje na obszarach o dużym niedoborze wody. Według US AID tylko 42% Afgańczyków ma dostęp do bezpiecznej wody pitnej, a tylko 27% do urządzeń sanitarnych.

Awaria usług wodociągowych w obszarach miejskich zmniejszyła o połowę dostępność wody i zwiększyła zanieczyszczenie ściekami. Ciągły niedobór wody wpłynął na sektor rolnictwa i bezpieczeństwo żywnościowe kraju. Ponieważ 90% zużycia wody w kraju było przeznaczone dla 80% populacji ludzkiej, przy niewystarczającej ilości wody dla sektora rolnego, wpływając tym samym na produkcję żywności.

Koncern jest w Afganistanie od 1998 roku i pozostanie tak długo, jak długo będziemy mogli bezpiecznie kontynuować nasze programy. Obejmuje to zarządzanie zlewiskami, praktykę utrzymywania obszaru ziemi, który kieruje całą płynącą pod nim wodę do jednego, większego zbiornika wodnego do użytku przez społeczności.

Rozwiązanie to zmniejsza częstotliwość i skutki powodzi i erozji gleby oraz pomaga utrzymać poziom wody poprzez zwiększenie wilgotności gleby i zasilanie wód gruntowych.

6. Syria

Ponad dziesięć lat konsekwentnego konfliktu poważnie wpłynęło na dostępność podstawowych usług w Syrii, w tym dostęp do bezpiecznej i świeżej wody. Pod koniec 2021 roku północna Syria przeżywała najgorszą suszę od prawie 70 lat z powodu niewystarczającego dopływu wody z rzeki Eufrat.

Ponad dekada konfliktów, postępujące zmiany klimatu i związane z nimi zjawiska pogodowe również przyczyniły się do problemów z wodą. Według raportu Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża przed 2010 rokiem 98% mieszkańców syryjskich miast i 92% mieszkańców wsi miało niezawodny dostęp do bezpiecznej wody.

To spadło o ponad 40%, a tylko 50% systemów wodociągowych i sanitarnych nadal działa. „Wyzwalacze kryzysu wodnego są wielowarstwowe i złożone”, pisze Czerwony Krzyż, „ale jedno jest pewne: są to bezpośrednie i pośrednie konsekwencje trwającego konfliktu”.

Niedobór wody łączono również z początkami obecnego konfliktu, jak również z konfliktami historycznymi w kraju. Według raportu Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych z 21 października 2021 r., mieszkańcy północnych i północno-wschodnich regionów Syrii nadal nie mają dostępu do wystarczających zasobów bezpiecznej wody.

7. Egipt

Egipt jest jednym z kilku krajów, w których obecnie występuje niedobór wody. Chociaż jest uważany za stosunkowo mało dotknięty stresem wodnym w porównaniu z sąsiednimi krajami na Bliskim Wschodzie iw Afryce Północnej, dzięki dostępowi do Nilu, który dostarcza około 93% wszystkich zasobów wodnych w kraju. Jednak długie okresy suszy oraz coraz bardziej gorący i suchy klimat zmniejszyły Nil, który jest głównym źródłem wody w Egipcie.

Według raportu UNICEF z 2021 r. Egiptowi grozi roczna utrata wody wynosząca około 7 miliardów metrów sześciennych, a do 2025 r. w kraju może zabraknąć wody. Hydrologowie określają to jako stan „absolutnego niedoboru”. Zmiany klimatyczne powodują jeszcze bardziej suche warunki w Egipcie.

Starając się rozwiązać problem niedoboru wody, premier Egiptu ds. Rozwoju lokalnego, generał Mahmoud Shaarawy, przedstawił plan rządowych planów racjonalizacji zużycia wody, oczyszczenia lokalnych jezior i odsalania wody morskiej w maju 2022 r. Jest to dodatek do różnych krajowe projekty mające na celu wyłożenie kanałów wodnych, przejście na nowoczesne systemy irygacyjne i zastosowanie lepszej etyki ochrony wody na różnych poziomach instytucjonalnych.

8. Turcja

Chociaż Turcja jest domem dla wielu klimatów, jest krajem półpustynnym. Niedobór wody staje się coraz ważniejszym problemem w Turcji, ponieważ kraj ten został sklasyfikowany wśród krajów z niedoborem wody. Podobnie jak sąsiedni Liban i Syria, Turcja nie była odporna na ekstremalne niedobory wody latem 2021 r.

Turcja boryka się z poważnymi suszami od lat 80. XX wieku z powodu połączenia przeludnienia, uprzemysłowienia, urbanizacji, nieodpowiedniej polityki zarządzania wodą, globalnego ocieplenia i zmian klimatycznych. Woda w tamach zasilających główne miasta Turcji jest stale zmniejszana z powodu braku opadów.

Dotkliwe warunki suszy są połączone z niższym poziomem wód gruntowych. Stwierdzono, że zbliżający się niedobór wody, jeśli nie zostanie rozwiązany, wpłynie na dostępność wody, ponieważ w 2050 r. będzie stale spadać do 1000 m3.

9. Niger

Niger graniczy z północno-wschodnim terytorium Burkina Faso i leży całkowicie w Sahelu, przez co całemu krajowi grozi susza i pustynnienie. Niger jest jednym z najsłabiej rozwiniętych krajów na świecie. Przy intensywnych suszach, złych warunkach glebowych i stopniowym rozprzestrzenianiu się pustyni życie jest ciężkie.

Dostęp do wody pitnej i urządzeń sanitarnych jest nadal bardzo niski w Nigrze, z dużymi dysproporcjami między obszarami miejskimi i wiejskimi oraz między regionami. UNICEF szacuje, że tylko 56% Nigeryjczyków (ponad 12,8 miliona ludzi) ma dostęp do źródła wody pitnej, a tylko 13% (1,8 miliona) ma dostęp do podstawowych usług sanitarnych.

Jako ich koło ratunkowe, które kiedyś było największym jeziorem świata (Jezioro Czad). Ponad 40 milionów ludzi jest od niej zależnych, jeśli chodzi o wodę i żywność. Jednak żywotność jeziora kurczy się, a jezioro traci już 90% wody, której utratę można przypisać zmianom klimatycznym, wylesianiu i nawadnianiu pól, w wyniku czego stale rośnie niedobór wody.

10. Indie

Niedobór wody w Indiach to ciągły kryzys, który każdego roku dotyka prawie setki milionów ludzi. Indie reprezentują około 17–18% światowej populacji, ale posiadają tylko 4% światowych zasobów słodkiej wody, co czyni je jednym z najbardziej cierpiących na niedobór wody krajów na świecie.

Wydaje się, że sytuacja wkrótce ulegnie pogorszeniu po rozpoczęciu przez Chiny w 2021 roku ambitnego projektu budowy najpotężniejszej na świecie elektrowni wodnej na górnym odcinku rzeki Brahmaputry, która płynie z Tybetu do Indii.

Niedobór wody w Indiach jest często przypisywany brakowi planowania rządowego, zwiększonej prywatyzacji przedsiębiorstw oraz odpadom przemysłowym i ludzkim wraz z korupcją rządu. Ponadto oczekuje się, że niedobór wody pogorszy się, ponieważ oczekuje się, że ogólna populacja wzrośnie do 1,6 miliarda do roku 2050 .

Wniosek

Pamiętaj, że niedobór wody to nie tylko fizyczny brak wody lub wody pitnej, ale brak wody do wszystkich czynności, które muszą być wykonywane w środowisku, od rolnictwa i przemysłu po prace domowe.

Często bardziej chodzi o zasoby gospodarcze, dlatego tak ważne jest zrozumienie, że światowy kryzys wodny jest problemem ludzkim, a nie serią odosobnionych niedogodności geograficznych.

Zapewnienie dostępu do czystej wody i urządzeń sanitarnych oraz zapewnienie higieny to kluczowe kwestie, które muszą być brane pod uwagę przez różne agencje humanitarne i rządy krajów.